Πέταγμα ψυχής

Σαν ένα χάδι 
του αέρα απαλό
που αγγίζει να ξυπνήσει
κάποιο όνειρο παλιό

Ενα αγκάλιασμα
γαλάζιο του ουρανού
με την ανάλαφρη
ψυχή ενός παιδιού

Ένα χαμόγελο
του ήλιου λαμπερό
σε ένα ανυποψίαστο
αθώο πρωινό

Ενα τραγούδι
των αγγέλων στη ζωή
στο αντάμωμα του τέλους
με μια νέα αρχή

Αγλαΐα Κεφαλα






Το τάμα

Μια λέξη σου
μαζί με ένα βλέμμα
χαράχτηκαν για πάντα
πάνω στην καρδιά μου
Στην μνήμη μου
παρηγοριά και ευλογία
στην προσμονή

Αν χρειαστεί τα χρόνια
που απόμειναν να ζήσω
Για μιά μόνο στιγμή
θα τα ξοδέψω όλα
Μία σταλίτσα αγάπης
μέσα στα μάτια σου
να αντικρίσω

Στην αγκαλιά σου μέσα
να μπορώ να γείρω
αποκαμωμένη
Να γαληνέψει την ψυχή
η ποθητή εκείνη λέξη
Μανούλα να με πεις ξανά
Ας είναι και η ύστατη μου ώρα

@Αγλαΐα Κεφαλά
10/10/2021

Painting by Leighton
The words of childhood
Have the sweetness of honey

Η θάλασσα της θλίψης

Σε μιά μοναχική ακτή
κρυμμένη απο τα βράχια 
κάθησε να ανασάνει
και από σκέψεις σκοτεινές
ο νους της να ξεφύγει
Εδυε ο ήλιος και στόλιζε
με χρώμα χρυσοκόκκινο
θάλασσα κι ουρανό
Η αμμουδιά διαμάντια γέμισε
και του ήρεμου κυμματισμού
δεχότανε τα χάδια
Το βλέμμα της στον ορίζοντα
άφησε να χαθεί
και φάνηκε στα μάτια της
λίγη κλεμμένη λάμψη
Το σώμα της λαχτάρησε
της θάλασσας το χάδι
Στην αγκαλιά της βούτηξε
και κολυμπώντας μάκρυνε
γρήγορα απ’ την στεριά
κι από ό,τι την πονούσε
Οι σκέψεις της ξεθώριασαν
και άρχισαν να μοιάζουν
με ρούχα κάποιου αυτόχειρα
στην άμμο αφημένα
Του δειλινού η ομορφιά
στα μάτια καθρεφτίστηκε
πριν βυθιστεί στην λήθη
Σαν απομεινάδι από ναυάγιο
στην θάλασσα επέπλεε
που όσο βάθαινε, άλλαζε
χρώμα και  μορφή 
Αφύσικα ακίνητη και σκοτεινή
δίχως το φώς των αστεριών
πάνω στον μαύρο ουρανό
Τριγύρω της και μέσα της
αμετρίαστο,αμάλαγο κενό
κι απόκοσμη σιωπή
Μα κι αν το μυαλό της
διάλεξε πρόθυμα την φυγή 
η ελπίδα, η φλόγα της ψυχής
δεν την εγκαταλείπει
“Στην θάλασσα της θλίψης
παραδίνεσαι,ξύπνα από
τον μαύρο ύπνο σου”
Το ψέμα της γαλήνης
μεσ’ το μυαλό της
τάραξε η δυνατή φωνή
Σαν την φωτιά το αίμα της
ξανακυλά στις φλέβες
Η οδύνη ξυπνάει το σώμα της,
φιλιώνει με τον φόβο
σύμμαχο να τον έχει
για να νικήσει τον εχθρό,
τον ίδιο τον εαυτό της
Να τον τραβήξει μακριά
απ’ τη θάλασσα της θλίψης
Κάτω από έναστρο ουρανό
το στίγμα της να βρεί,
πορεία να χαράξει
Ταξίδι γυρισμού προς την ακτή
που περιμένει η ζωή της
Ανέτειλε κι έβαφε ροδοκόκκινο
τον ουρανό ο ήλιος
Η νέα μέρα γεννιότανε
και η νέα της ζωή
σε μία μοναχική ακτή

                            Αγλαΐα Κεφαλά
                            (21-6-2022)
         

illustration by Richa Thakka

Η Χαρά

Από παιδικές ψυχές

γεννιέται η χαρά

Από παιδικές φωνές

κι αβίαστα γέλια

Από καρδούλες

που χτυπάνε

δυνατά και γρήγορα

παίζοντας ανέμελα

παιδικά παιχνίδια

Μέσα από την αθωότητα

αναβλύζει η Χαρά

Φως και ελπίδα

αυτού του κόσμου

Αγλαΐα Κεφαλά

27-5-2021

Εμπνευσμένο από τον πίνακα με θέμα

“Η Χαρά” του Νικόλαου Γύζη

Το καταφύγιο

Μέσα στο μυαλό μου

έφτιαξα έναν κόσμο

κρυμμένο από από την

σκληρότητα της απατηλής

πραγματικότητας

Εκεί ο ήλιος λάμπει πάντα

Φωτίζει χρώματα αμόλυντα

από την θόλωση της ψευτιάς,

της μικροπρέπειας, της κακίας

Συχνά καταφεύγω, δραπέτης

από την φυλακή μου

στον κρυφό μου κόσμο

για να βρώ ξανά εκείνο

το ξένοιαστο παιδί

Κυλιέμαι ξανά στο πράσινο

της ανέφελης αθωότητας

Ξεπλένω την σκοτεινιά

από τις σκέψεις μου

σε μία παραμυθένια λίμνη

Παίζω κυνηγητό με χρωματιστά

παιδικά όνειρα, ανάλαφρα

Στολίζω την ψυχή μου

με λουλούδια σαν αυτά

που είχα ζωγραφίσει

στο πρώτο παιδικό μου

τετράδιο που εωδίαζαν

στον παιδικό νού σαν αληθινά

Γεννιέμαι ξανά από την αρχή

Αγαπώντας ότι έζησα

Ότι είναι ζήσω

Μα πάντα δραπέτης

στον κόσμο της ανάλαφρης

της καθάριας παιδικής μου

πραγματικότητας

@Αγλαΐα Λαΐδα Κεφαλά

30/9/2019

 ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΦΟΡΕΣΙΑ

Σήμερα ας φορέσουμε το χαμόγελό μας

Εκείνο που ξεχάσαμε μέσα στο μπαούλο

μαζί με τα παιχνίδια τα παιδικά μας

Κι αν είναι πληγωμένο απο τα χρόνια

δώστε του λίγη αγάπη για να γιάνει

Να φωτιστεί αυτός ο γκρίζος κόσμος,

την ψυχή μας να ζεστάνει

@Αγλαΐα Κεφαλά

29/1/2019

Λίγη ψυχή χρειάζεται

Χρωματίστε την κάθε ‘μέρα

βουτώντας το πινέλο σας

στην παλέτα της ψυχής σας.

Τα ομορφότερα χρώματα

Θα τα βρούμε σε αυτά

που νιώθουμε,

μα δύσκολα τα βλέπουμε

Ας τα απλώσουμε

στον υλικό κόσμο μας

με γενναιοδωρία.

Για να μπορέσουμε

να τα δούμε και εμείς,

πρέπει να τα μοιραστούμε

με ανιδιοτελή αγάπη.

Δεν χρειάζεται να ζητάμε

ανταλλάγματα απο την ζωή

Εξάλλου για τίποτα υλικό

δεν ενδιαφέρεται η ψυχή

Παρα μόνο για των στιγμών

τα χρώματα και την λάμψη

και της Αγάπης το αιώνιο

το Φώς.

22/12/2018

@Αγλαΐα Κεφαλά