Ιερή κληρονομιά

Ελλάδα, μάνα κι εσύ
από μικρά παιδιά στην αγκαλιά σου
μας μεγάλωσες
Με τη γλυκιά τροφή της πλούσιας γης σου
μας ανάθρεψες

Με τα γάργαρα νερά απ’ τα ρυάκια και τις πηγές
των αγέρωχων βουνών σου μας ξεδίψασες
Με το βαθύ γαλάζιο, χρώμα ζηλευτό,
του ουρανού σου και της θάλασσας
την ψυχή μας βάφτισες

Με την ιστορία σου χαραγμένη στους αιώνες
με σοφία, πίστη και θάρρος μας γαλούχησες
Των προγόνων μας την γενναιότητα
μας κληροδότησες που τα ιερά σου χώματα
έθρεψαν με της θυσίας τους το αίμα

Ήρωες, οι γιοί και οι κόρες σου , η γενιά του 1821
Ξεχύθηκαν στης μάχης τη φωτιά
κρατώντας για ασπίδες τις ψυχές τους
και τον όρκο τους για ελευθερία η θάνατο

Δεν άντεχαν να σε βλέπουν σκυφτή, ταπεινωμένη
Εσένα που σαν φάρος πνεύματος
με το λαμπερό σου φώς
οδήγησες την ανθρωπότητα
στον δρόμο της σοφίας και του πολιτισμού

Κι όποτε εμείς μεθυσμένοι
απ’ το πιοτό του εγωισμού μας σε κομματιάζουμε.
εσύ την αγκαλιά σου ανοιχτή κρατάς
να φυλαχτούμε μέσα της, να φιλιώσουμε

Όπως της κάθε μάνας η καρδιά
που τα παιδιά της πάντα συγχωρεί
Μάνα και εσύ Ελλάδα
Η ένδοξη Ιστορία σου της κάθε γενιάς
κληρονομιά Ιερή

Αγλαΐα Κεφαλά
Όρκος,1849,Τσόκος Διονύσιος