πάνω στον λευκό καμβά
Εικόνες του κόσμου
περνάνε απ’ τα μάτια του,
την παλέτα της ψυχής του
Ανακατεύονται να γίνουν χρώματα.
Η απορία ενός παιδικού βλέμματος
με την αδιαφορία της ανθρωπότητας
Οι κραυγές των αθώων
με τη ελπίδα που ξεψυχάει
Ο σπαραγμός της αγάπης
με την βαρβαρότητα της απληστίας
Η φίμωση της συνείδησης
με τον οργιασμό της κτηνωδίας
Η απόγνωση της ψυχής
με το βουβαμό της αλήθειας
Ανακατεύονται, γίνονται
η απουσία όλων των χρωμάτων
Το χέρι του ζωγράφου τρέμοντας
βουτάει το πινέλο του
στην παλέτα της ψυχής του
Πάνω στον λευκό καμβά
απλώνει το απόλυτο μαύρο
@Αγλαΐα Κεφαλά
Εν πλω 