Ταξίδια ψυχής
Εχω έναν σύντροφο πιστό
που μόνη δεν μ’ αφήνει
από όταν ήμουνα παιδί
και με έπιασε απ’το χέρι
Πάντα σφικτά το κράταγε
μα όσο περνάει ο χρόνος
το σφίγγει πιό πολύ
“Πονάω” του ψιθυρίζω
“Είμαι δικός σου” απαντάει
” Δικός σου ως το τελος”
ΑγλαΐαΚεφαλά (21/102017
Φωτογραφία Αγλαΐα Κεφαλά
Μιά ανάσα μόνο
άνθρωπε
την μάσκα του εγωισμού
κομμάτια κάνει
Σαν την πυκνή ομίχλη
που την αυγή διαλύεται
Σαν μαύρο πέπλο
που το παίρνει ο άνεμος
Σαν το σκοτάδι
που το φώς του ήλιου σβήνει
Μιά ανάσα μόνο
άνθρωπε
την ψυχή σου αφήνει
λεύτερη,ντυμένη μόνο φώς
Γυμνή και αθώα
σαν το νιογέννητο μωρό
αιώνιο ταξίδι
ξεκινάει
4/11/2017
@ΑγλαΐαΚεφαλά
Εν πλω 